Een zekere mate van woestheid | Youp van’t Hek | NRC

Dus Rijkman Groenink accepteerde met ‘een zekere mate van woestheid’ 26 miljoen euro van de door zijn eigen wanbeleid toen al bijna failliete ABN Amro.

Zo staat het nergens letterlijk, maar als je een beetje tussen de regels doorleest dan zie je dat het gewoon een onbedaarlijk zootje was. Net als bij die andere banken die de rommel van Groenink overnamen. Geen lijk in de kast, maar massagraven in de kelders. En de top van de bank kreeg als dank ook nog een flinke zak geld mee. Rijkman dus 26 miljoen en dat had hij liever niet gehad. Toen hij dat over ‘een zekere mate van woestheid’ zei, hoopte ik op een onbedaarlijk hoongelach van de commissie-De Wit. Een goede grap verdient toch enige waardering. Ook had ik een bewegend televisiebeeld niet raar gevonden. Domweg omdat de cameramensen moesten schuddebuiken van de pret.

Maar niks van dat al. Men liet de lieverd gewoon kakelen. Bijna onverstaanbaar bekakte tongval, lintje van een of andere onderscheiding op zijn colbert en een arrogante blik alsof hij het land eigenlijk van een economische ondergang had gered. Enige nederigheid en schaamrood zouden in dit geval op zijn plaats zijn geweest, maar niks van dat al. Hij meldde nog wel even tussendoor dat hij te laf was om in 2007 af te treden.

Ondertussen begrijp ik dat de man in Loenen aan de Vecht een stuk publiek domein met veel subsidie aan zijn doorzontuintje heeft toegevoegd. Dit alles op voorwaarde dat het plebs daar officieel gebruik van mag maken, maar hij heeft er inmiddels via allerlei handige juridische foefjes voor gezorgd dat het klootjesvolk daar alleen op schrikkeldagen tussen vier uur en half vijf ’s ochtends mag wandelen. De plaatselijke politici willen daar nu wat aan doen. Ik hoop dat ze winnen en dat hij de hele dag volk door zijn tuin krijgt. Liefst luid zingend. Stevig barbecuende hooligans lijken me ook geestig. Dat die gore campinggeur van gebakken vlees zijn huis inwaait. En ook nog wat stevige house uit de boxen.

Er zullen weinig mensen naar zijn huis komen kijken. Op de site van het zakenblad Quote heb ik kunnen constateren wat een afschuwelijk protserig optrekje dat is. Goede smaak is inderdaad niet te koop. Je vraagt je wel af welke blinde leden van de plaatselijke welstandscommissie toestemming hebben gegeven om dit soort rommel zo dicht aan de Vecht te mogen bouwen. Normaal moet iemand al toestemming vragen om zijn deur in een andere kleur dan notarisgroen te verven, maar Rijkman heeft het voor elkaar gekregen om een afzichtelijk paleisje van een iets te vlug rijk geworden Belgische charmezanger neer te zetten.

Waarom boren ze daar eigenlijk geen metro zodat het gedrocht langzaam in de bodem kan verdwijnen? Waarom wel onder die prachtige Amsterdamse wevershuisjes? Las deze week dat God nu bij de metro wordt gehaald. De pastoor van de Nicolaaskerk daalt op 11 maart af in de bouwput om Gods zegen af te roepen. Lijkt mij een beetje laat in dit geval. Zal die arrogante Geert Dales ook meebidden? Die man wint het qua grote muil dik van Rijkman Groenink. Begreep ook dat de tunnelboor een vrouwennaam krijgt, terwijl ik hem gewoon Tiger Woods zou noemen. Maar het is een Duits bedrijf dat gaat boren en ik vrees dat die niet stijf staan van de humor. Mijn huis ligt niet op de officiële boorroute, maar deskundigen hebben me ondanks dat al gewaarschuwd voor de meest gruwelijke scheuren en verzakkingen. Dat kan tonnen gaan kosten en die moet je in zo’n geval zelf voorschieten. Moet ik naar mijn huisbankier, in dit geval is dat de ABN Amro. Als daar tenminste nog geld is. Zou me niks verbazen als ik daar aankom en er net een pastoor met een wijwaterkwast in de hal staat te zwaaien. En Geert Dales en Rijkman Groenink slaan op dat moment samen een kruisje, terwijl ik ze zo onbedaarlijk uitlach. Waarom? Niets anders dan een zekere mate van woestheid.